Zapraszam na spotkania z Antoniną z d. Ziarkiewicz Sebestową, która jest Autorką świeżo wydanej przez Fundację im. Zofii i Witolda H. Paryskich (www.fundacjaparyskich.pl) książki pt. Etyka i ethos “ludzi gór”. Promocję w Zakopanem zaplanowano na 19 listopada; kolejne odbędą się: 21 listopada w Muzeum Regionalnym “Dom Grecki” w Myślenicach i 11 grudnia w COTG PTTK w Krakowie. Oto fragment wstępu: Głównym celem pracy było po pierwsze zaprezentować etykę i ethos »ludzi gór«, ukazując jej fenomen, po drugie pośrednio odpowiedzieć na pytanie, czy termin etyka „ludzi gór” stanowi przykład na „inflację” etyki, przed którą na przełomie wieków przestrzegali Halina Promieńska i Ryszard Jadczak, czy wprost przeciwnie – właśnie w górach ta „inflacja” nigdy nie miała, nie ma i nie będzie miała miejsca. Uważna lektura pracy może stanowić rodzaj zachęty do podjęcia szczegółowych badań socjologiczych i psychologicznych, weryfikujących lub odrzucających formułowane w niej hipotezy. Przybliża odpowiedź na pytania: czy potrzebna jest etyka zawodowa przewodników, ratowników, instruktorów alpinizmu i innych sportów górskich, jak i osób prowadzących ważne dla górskiej aktywności obiekty: schroniska czy obozowiska? Kto i w jaki sposób ma ją tworzyć, teoretycy czy praktycy?

A poniżej fragmenty recenzji wydawniczych:
Monografia „Etyka i etos ludzi gór” jest rodzajem studium z zakresu socjologii moralności czy etologii środowiska i grupy społecznej określonej mianem „ludzi gór”, czyli oddanych pasji poznawania, doświadczania i zdobywania górskich szczytów, alpinistów, himalaistów, etc. (…)
Autorka podeszła do swojego problemu badawczego z pełnym akademickim przygotowaniem, samoświadomością naukową jako dojrzały etyk, filozof, osoba oddana górom całym sercem i umysłem. Pasja i żarliwość ukierunkowane na złożone ludzkie doświadczenie gór widoczne są prawie na każdej stronie prezentowanej monografii.
Praca ma przejrzysta strukturę, logiczny ciąg wypowiedzi, charakteryzuje się wyjątkową autorską zdolnością łączenia zagadnień metafilozoficznych, metaetycznych, teoretycznych ze szczegółem faktów, tj. elementów doświadczeń wysokogórskich wspinaczy. Jest to widoczne w płynnym przechodzeniu od analiz teoretycznych i prezentacji oraz autorskiej interpretacji koncepcji filozoficznych (Kotarbiński, Elzenberg, Czeżowski, Lazari-Pawłowska, Ossowska, Kołakowski, Tischner…) do literatury faktu, reportażu górskiego, dokumentalnych relacji z wypraw wysokogórskich. Autorka prezentuje i poddaje hermeneutycznej (ukierunkowanej na sens świata życia człowieka, motywy i wartości) „obróbce” różne wypowiedzi, przeżycia ludzi, a także wydarzenia z wypraw górskich, prowadząc refleksję w kontekście fundamentalnych kwestii etycznych w ujęciu teoretycznym, pokazując tym samym talent łączenia filozofii spekulatywnej i aplikacyjnej.
dr hab. Maria Zowisło, prof. AWF w Krakowie
Katedra Humanistycznych Podstaw Turystyki

Można z pewnością stwierdzić, że jest to w naszej literaturze, pierwsza, tak pełna próba ujęcia i opracowania zagadnień etycznych związanych z szeroko rozumianą działalnością różnych ludzi, zespołów ludzkich pracujących czy działających na terenie gór.
dr hab. Roman Padoł, prof. UP w Krakowie