Cmentarz zaprojektował Dušan Samo Jurkovič. Na osi tylnego ogrodzenia znajdował się centralny pomnik w formie wysokiej kamiennej piramidy zwieńczonej krzyżem i tablicą inskrypcyjną z wykutym wierszem Hansa Haptmanna, który w przekładzie brzmi: Zajęci pokojową pracą / Trwaliśmy w zażyłości / Z ukochaną ziemią. / Z własnego, cichego świata / Wyrwało nas wycie wojny / Wiodąc przez nędzę, zgryzoty / I upojenie zwycięstwem / W ramiona śmierci, został jednak zniszczony po II wojnie światowej. Pozostał jedynie kopiec z kamiennym krzyżem. Na cmentarzu pochowano w 20 mogiłach zbiorowych i 15 grobach pojedynczych 299 żołnierzy: 103 z wojsk austro-węgierskich i 196 z wojsk rosyjskich, poległych w okresie od grudnia 1914 do kwietnia 1915. Żołnierze austriaccy pochodzili w zdecydowanej większości z T.K.J.R. 3 – 3. tyrolskiego pułku Strzelców Cesarskich (niem. 3. Regiment der Tiroler Kaiserjäger) okręg uzupełnień – Triest oraz S.I.R. 87 – 87. pułku piechoty Austro-Węgier (niem. Steierisches Infanterieregiment Nr. 87) okręg uzupełnień – Celje (niem. Cilli) w Słowenii. Kilku znanych z nazwiska Rosjan pochodziło z 176. perjewołoczeńskiego pułku piechoty z garnizonem w Czernichowie na obecnej Ukrainie oraz 196. iskarskiego pułku piechoty z garnizonem w Złatouście na południowym Uralu. Do środka cmentarza prowadziła dwuskrzydłowa drewniana furtka osadzona na dwóch małych kamiennych słupkach, w które zatknięto drewniane, kryte daszkiem tablice z informacją o renowacji w 1996 r.
