Jak podają nieocenieni Paryscy w swej Wielkiej encyklopedii tatrzańskiej, nazwa Obłazy pochodzi od słowa obłaz, w gwarze podhalańskiej oznaczającego miejsca, które trzeba obchodzić. Początkowo odnosiła się do ścieżki z Kwaczan, która stokami Ostrego Kwaczańskiego Wierchu prowadziła do młynów i musiała w wielu miejscach obchodzić sterczące w stoku skały. Później wykonano wygodniejszą drogę, a nazwa zachowała się tylko do miejsca z młynami, które należały do polskich górali ze znajdującego się powyżej Wielkiego Borowego (stąd zapewne podhalańska gwara w nazwie). Młyn wodny pochodził z 1830 r., a pracował do lat 1970., tartak do lat 1960. Obecnie istniejący młyn jest zabytkiem architektury drewnianej. Jest konserwowany, jego mechanizmy, w tym koło wodne napędzane przez Kwaczankę, nadal pracują, ale już tylko jako atrakcja turystyczna.
