Cmentarz wojenny nr 374, tożsamego projektanta co nr 373, jest równie nieduży i rozłożył się półkolem wokół istniejącej murowanej kaplicy. Niegdyś w całości otoczony kamiennym murkiem, obecnie – drewnianym płotem z kamiennymi masywnymi słupkami. Zachowało się siedem nagrobków i dwie tabliczki. Pochowano na nim 12. żołnierzy w ośmiu grobach pojedynczych i jednym zbiorowym, w tym dziesięciu austriackich z IR 30 i LIR 14 oraz dwóch rosyjskich, którzy polegli w walkach 5 i 10 XII 1914 r.
K. Garduła, L. Ogórek, Śladami I wojny światowej. Między Rabą a Dunajcem, Kraków 1989, s. 139-140.
